Ik interesseer mij totaal niet voor welke sport dan ook en kijk niet eens naar het WK of naar de Olympische Spelen.
Maar Roda is niet zomaar een voetbalclub voor mij. Feyenoord is dé club van Rotterdam en Ajax is dé club van Amsterdam, maar Roda is niet per se de club van Kerkrade (waar het stadion staat). Roda is Limburgs trots.
Voor het begin van elke wedstrijd staan alle fans op en wordt het Limburgs volkslied gezongen. Behalve dan op 3 oktober. Ik ging toen met mijn vader en mijn zusje naar de wedstrijd tegen Cambuur en daar ging iets mis tijdens het volkslied. Het lied stopte ineens en de spelers kwamen te vroeg het veld op. Het scheen niemand echt te kunnen schelen. Maar meestal zingen we het Limburgs volkslied.
Langs de tribunes hangen spandoeken van steden als Heerlen en Voerendaal waarop staat dat deze steden Roda supporten.
Als Roda speelt vind ik het ook echt leuk om de wedstrijd te zien, maar de sfeer in het stadion is nog veel belangrijker. De meeste mensen blijven de club aanmoedigen als de wedstrijd bijna voorbij is en Roda geen kans meer heeft om te winnen. Alle fans spreken Limburgs, of met een sterk Limburgs accent en zijn erg vriendelijk.
Ik heb in het stadion een paar bijzondere momenten meegemaakt. Ik weet niet of dit soort dingen bij andere clubs ook gebeuren, maar ik wil ze toch even delen.
Roda moest tegen Sparta. Als Roda zou verliezen, zou de club naar de Eerste Divisie gaan en Sparta naar de Eredivisie en andersom. Uiteindelijk verloor Sparta. In tegenstelling tot NEC, toen zij degradeerden, werden de fans van Sparta niet boos of geërgerd. De spelers van Sparta gingen voor het bezoekersvak staan en de supporters van Sparta begonnen te klappen. Het was ook een spannende wedstrijd geweest en naar ik me kan herinneren had Roda op het nippertje gelijk gespeeld (wat toch betekende dat Sparta 'verloor' en in de Eerste Divisie moest blijven spelen).
En toen, alsof het afgesproken was, draaide iedereen op de tribune waar wij zaten zich naar het bezoekersvak om en begonnen te klappen voor de Spartafans omdat ze zo sportief waren.
Een andere keer moest Roda ook een wedstrijd spelen waarbij het erom ging of ze zouden degraderen of niet (ja, dat moeten ze wel vaker). Ik keek die wedstrijd live met m'n vader op de tv. In de laatste paar minuten was een close-up van het publiek te zien. Een hele rij mensen zat te bidden. Ik vond dat zo'n aandoenlijk gezicht. Het betekent dat die mensen echt om de club geven.
Een andere keer lagen er zwarte en gele linten (de kleuren van Roda) op alle stoelen in de tribunes. Er lagen instructies bij, waarin stond dat wanneer de spelers het veld op zouden komen, iedereen die linten van de tribunes af moest werpen. De spelers kwamen het veld op en iedereen volgde de instructies op. Het zag er zo gaaf uit.
Maar de wedstrijd van 3 oktober tegen Cambuur vond ik nog wel het meest bijzonder, ondanks dat er even iets mis ging bij het zingen van het volkslied.
De West-tribune wordt ook wel de Koempel fantribune genoemd. Op deze tribune zitten de echte fans die naar elke wedstrijd komen, de hele wedstrijd door schreeuwen en aanmoedigen en de hele wedstrijd staan. Eén van die supporters was recentelijk op jonge leeftijd overleden. Die fans die altijd op die tribune zitten hadden een groot spandoek geregeld en vroegen om een moment stilte voor deze fan. Dat vond ik zo mooi. Dit was niet geregeld door de club, maar echt door de andere fans van die tribune.
Het gaat niet zomaar om het spel. Het gaat om veel meer.
Elke keer als Roda een goal maakt, roepen alle supporters: 'Danke! Bitte!'
Roda is Limburgse Passie!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
bestel hier mijn boek over depressie
mijn site
